De aandelenmarkten verwachten nog steeds een zachte landing voor de wereldeconomie in 2024, maar een goede indicator voor de kans op een recessie zijn die eigenlijk nooit geweest. Aandelenbeleggers kunnen alleen in bedrijven beleggen en niet in trendlijnen, en dat staat nu eenmaal los van hun voorspellende kracht. Het vinden van aandelen die het in moeilijke tijden beter doen dan andere is en blijft de kunst van actief beheer.

Misschien is dit wel het juiste moment om de Magnificent Seven – zeven megacaps in de technologiesector die het rendement van de S&P 500 al jaren domineren – eens te heroverwegen en in plaats daarvan op zoek te gaan naar de ruwe diamanten die zich ergens in de Russell 2000 Index voor smallcaps bevinden, zegt Van der Welle, strateeg bij Robeco Sustainable Multi-Asset Solutions.

“De aandelenmarkt is niet goed in staat om een economische neergang te voorspellen en heeft de neiging om meer onjuiste positieve scenario's te genereren dan onjuiste negatieve”, zegt hij. “Nobelprijswinnaar Paul Samuelson zei in 1966 al gekscherend dat ‘de indices op Wall Street negen van de laatste vijf recessies voorspelden’. In de cyclus is het nog steeds risicomijdend gedrag wat de klok slaat.”

“Maar kan het zo zijn dat de markt deze keer de ogen sluit voor wat er gaande is? Hoewel een zachte landing in de wereldeconomie eerder uitzondering is dan regel, blijkt uit het laatste onderzoek van Bank of America Merrill Lynch dat 75% van de vermogensbeheerders voor 2024 een zachte landing verwacht.”

“De aandelenmarkten hebben het verhaal over een zachte landing omarmd, vooral toen in november de Amerikaanse inflatiecijfers over oktober leken te bevestigen dat de Federal Reserve op weg is om de inflatiedoelstelling van 2% te halen zonder de economie in een recessie te storten.”

Dit optimisme leidde in 2023 tot een rally op de aandelenmarkt. Een groot deel van deze rally werd echter ingegeven door het positieve sentiment rond megacap-techaandelen en niet door kleinere bedrijven die een beter beeld schetsen van de onderliggende economie.

“De S&P 500 Index staat dit jaar al 21% hoger en het momentum op korte termijn is buitengewoon krachtig”, aldus Van der Welle. “De zo typische correctie op de aandelenmarkt drie tot zes maanden voorafgaand aan de start van een recessie is nergens te bekennen.”

“Hoewel de trend van de algemene aandelenindices dit jaar nog steeds omhoog is, wijst de relatieve performance van smallcaps ten opzichte van largecaps toch op een belangrijke negatieve ondertoon. Dit suggereert dat sommige delen van de aandelenmarkt misschien toch al vooruitlopen op een economische neergang.”

“Wij denken dat smallcaps – meer specifiek de Russell 2000 – de milde recessie die wij in het multi-assetteam wél verwachten voor 2024 al min of meer hebben ingeprijsd, dit in tegenstelling tot largecaps.”

“Het is zeker waar dat niet alle namen binnen die index in de categorie ‘ruwe diamant’ vallen. Zo'n 40% van de bedrijven in de Russell 2000 lijdt immers verlies. Maar beleggers die bereid zijn om tussen de ruwe stenen te zoeken, kunnen weleens een juweeltje vinden.”

Het technische beeld van de aandelenmarkt bevestigt dit. Historisch gezien komt de relatieve performance van de Russell 2000 momenteel bijna overeen met de gemiddelde relatieve performance van piek naar bodem van de S&P 500 voorafgaand aan het begin van een recessie, zoals gedefinieerd door het Amerikaanse National Bureau of Economic Research (NBER).

De Russell 2000 is sinds de cyclische piek in maart 2021 29% achtergebleven bij de S&P 500, terwijl de typische recessionaire vertraging van piek naar bodem 31% is. Dit betekent dat de Russell 2000 al 93% van het recessierisico heeft ingeprijsd.

“Natuurlijk verloopt niet alles altijd hetzelfde, want indexratio's zijn nu eenmaal geen stationaire tijdreeks. Fundamentele verschuivingen in de economische structuur kunnen immers leiden tot trendbreuken”, zegt Van der Welle. “Zo kunnen smallcaps in een aanhoudend inflatieregime dat boven het streefcijfer van de centrale bank ligt, te maken krijgen met extra dalingen ten opzichte van largecaps, die over de meeste pricing power beschikken om dit op te vangen met prijsverhogingen.”

Wat we ook weten, is dat de Russell 2000 de neiging heeft om beter te presteren dan de S&P 500 na het dieptepunt van een NBER-recessie. “Als we het bij het rechte eind hebben met onze voorspelling van een milde recessie in 2024, kan volgend jaar wel eens een belangrijk omslagpunt worden. De Russell 2000 realiseert gemiddeld genomen namelijk een outperformance van 10% in de 200 handelsdagen na het dieptepunt van een Amerikaanse recessie”, zegt Van der Welle.

“Dit wordt bevestigd als we kijken naar gegevens uit de vier fasen van de conjunctuurcyclus: herstel, expansie, vertraging en recessie. De gegevens vanaf 1988 bevestigen dat de S&P 500 tijdens de recessie- en herstelsignalen doorgaans terrein verloor ten opzichte van de Russell 2000.”

“De S&P 500 verloor gemiddeld 0,2% per maand ten opzichte van de Russell 2000 toen onze conjunctuurmonitor een recessie aangaf. Toepassing van dezelfde analyse op de MSCI US Small Cap 1750 Index versus de MSCI US Large Cap 300 Index levert een vergelijkbaar resultaat op.”

Moeten beleggers nog een jaar vasthouden aan de Magnificent Seven – Alphabet (Google), Amazon, Apple, Meta Platforms (Facebook), Microsoft, NVIDIA en Tesla? Of moeten ze op zoek gaan naar kansen op meer onbekend terrein?

“Wij denken dat smallcaps al behoorlijk gevorderd zijn in de apathiefase van de beleggingssentimentcyclus, zowel in de Verenigde Staten als elders”, zegt Van der Welle.

“Beleggers hebben massaal hun heil gezocht in de Magnificent Seven, maar beleggers die een fundamentele en actieve strategie volgen, vinden mogelijk een paar ruwe diamanten in smallcaps. Hoewel de Russell 2000 op korte termijn relatief gezien nog wat extra kan inleveren, denken wij dat een milde Amerikaanse recessie in 2024 voor een omslagpunt kan zorgen.”