SFDR-verordening

De SFDR maakt deel uit van het bredere Sustainable Finance Action Plan en de Europese Green Deal, die specifiek zijn afgestemd op het Akkoord van Parijs. Dit akkoord is bedoeld om de opwarming van de aarde tot het jaar 2100 te beperken tot maximaal 2 °C boven het pre-industriële niveau, en liever nog tot 1,5 °C.

Om dit 1,5 °C-doel te bereiken moet de wereld in 2050 CO₂-neutraal zijn. Op dit moment liggen we echter absoluut niet op koers om dat te halen. Uit het laatste klimaatonderzoek blijkt dat de wereld al 1,2 °C is opgewarmd, en mogelijk zelfs nog meer, terwijl de CO₂-uitstoot nog altijd toeneemt. Als we niets doen, is de wereld tegen het eind van de eeuw zo'n 2,4 °C opgewarmd, een niveau dat catastrofale en onomkeerbare klimaatverandering kan veroorzaken.

Inmiddels is een zoektocht op gang gekomen naar manieren om de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen te verminderen, over te stappen op hernieuwbare energiebronnen, belangrijke gebieden zoals transport te elektrificeren en duurzamer te bouwen. Hiervoor is een transitie naar een CO₂-arme economie nodig die zijn weerga niet kent in de geschiedenis van de mens en die triljoenen aan investeringskapitaal vereist voor de oplossingen van het wereldwijde probleem.

Daarom heeft Robeco een heel repertoire aan potentiële beleggingsoplossingen ontwikkeld, van op maat gemaakte transitiebeleggingen en fondsen gericht op slimme energie, tot Paris-aligned benchmarks, strategieën gericht op de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG's) en speciale decarbonisatieproducten. Ze worden allemaal ondersteund door tientallen jaren ervaring in het integreren van ESG-factoren in het beleggingsproces, met een grotere nadruk op het milieuaspect, nu de klimaatverandering krachtig wordt aangepakt.

In plaats van de SFDR te zien als meer bureaucratische regelgeving, hebben de meeste beleggers het omarmd als een manier om drie belangrijke doelen te bereiken. Ten eerste creëert het een overeengekomen kader voor duurzame beleggingen, met een duidelijke definitie achter de drie artikelen. Beleggers binnen de EU kunnen wetgeving niet langer naar believen interpreteren, aangezien veel van zulke interpretaties in het verleden tegenstrijdig waren of vatbaar voor greenwashing, waarbij de werkelijke bijdrage aan netto-nul wordt overdreven.

Ten tweede maken de artikelen duidelijk welke mate van duurzaamheid de beleggingen bevatten, wat het beleggende publiek meer vertrouwen en duidelijkheid oplevert. In de Robeco Global Climate Survey 2024 kwam greenwashing naar voren als een van de grootste angsten van beleggers als het gaat om duurzaam beleggen.

Gezamenlijk hebben de artikelen een achtergrond geboden voor wat een Britse reclamecampagne ooit omschreef als ‘Het doet wat er op het blik staat’. Een Artikel 8-fonds probeert een aspect van duurzaamheid te bevatten, terwijl een Artikel 6-fonds dat niet doet.