Door de groei in datacenters die kunstmatige intelligentie (AI) mogelijk moeten maken, is de vraag naar koper voor kabels toegenomen. En dat geldt ook voor de vraag naar de siliciumchips en halfgeleiders, die nodig zijn voor de productie van processoren. Hierdoor ontstaat economische groei die in andere, meer traditionele productiesectoren ontbreekt.

Dankzij factoren als het gebruik van grondstoffen als afdekking tegen inflatie, plus de ontwikkeling van vraag en aanbod op de markt als geheel, hangt voor deze doorgaans nogal wispelturige beleggingscategorie nu de lente in de lucht, zegt Van der Welle, strateeg bij Robeco Sustainable Multi-Asset Solutions.

“Op de technologieconferentie van NVIDIA van vorige maand sprak CEO Jensen Huang zelfs over een nieuwe industriële revolutie”, zegt hij. “Waar water in de oorspronkelijke industriële revolutie de grondstof was om elektriciteit op te wekken, is in het vervolg van de 21e eeuw elektriciteit het middel om data tokens te genereren in ‘AI-fabrieken’, zoals Huang ze noemt.”

“Nu AI steeds meer wordt toegepast, verwacht het Internationaal Energieagentschap de komende jaren een jaarlijkse groei van 15% voor deze datafabrieken.”

“Dit leidt op zijn beurt tot een stijging in de vraag naar koper. Om het risico op stroomuitval te beperken is NVIDIA onlangs voor zijn datacenters overgestapt van optische vezels naar koperkabels, omdat deze energiezuiniger zijn, betere koeling bieden en goedkoper zijn.”

De meeste vraag naar koper komt traditioneel uit de bouwsector, die de laatste tijd een sterk herstel laat zien, deels gestimuleerd door de Amerikaanse Inflation Reduction Act-subsidies en belastingvoordelen voor het bouwen van fabrieken voor elektrische auto's.

“Het duurzame multi-assetteam heeft onlangs de exposure naar grondstoffen, inclusief industriële metalen zoals koper, opgevoerd naar een overweging”, zegt Van der Welle. Hij noemt drie redenen voor dit nieuwe enthousiasme voor grondstoffen, en dat zijn er meer dan alleen AI.

“Om te beginnen is de wereldwijde productiecyclus ontwaakt uit een langdurige sluimerstand, waarbij grondstoffen als cross-assetbelegging nu het beste potentieel bieden voor risico en rendement”, stelt Van der Welle. “In tegenstelling tot aandelen hebben grondstoffen een volledig herstel van de wereldwijde productiesector nog niet ingeprijsd. En de voortekenen voor een herstel in de wereldwijde productiecyclus worden steeds veelbelovender.”

De wereldwijde productie-PMI en het Amerikaanse ISM-cijfer kwamen in februari allebei weer boven de 50 uit, wat wijst op expansie en het einde van de wereldwijde industriële recessie van de afgelopen 16 maanden. Voorlopende indicatoren voor het vertrouwen van inkoopmanagers in de verwerkende industrie, zoals de Zuid-Koreaanse export van halfgeleiders voor AI, wezen er medio 2023 al op dat het dieptepunt in de productiesector naderde.

“Maar waar de aandelenmarkten al een scenario zonder landing hebben ingeprijsd en een volledig herstel van de ISM-index voor de productiesector naar 60 verwachten, hebben de grondstoffenmarkten nog niet toegehapt”, vervolgt Van der Welle.

“Aangezien grondstoffenmarkten spotmarkten zijn die afhankelijk zijn van spot fundamentals, biedt een daadwerkelijk herstel van de industriële productie in termen van performance meer opwaarts potentieel voor grondstoffen dan voor aandelen. En daar staat tegenover dat het neerwaartse risico kleiner lijkt voor grondstoffen, mocht de belofte van herstel in de productiesector een dode mus blijken te zijn.”

Hij blijft erbij dat de recessie in de productie weliswaar ongewoon lang duurt, maar niet erg diep is: de ISM kwam in de afgelopen 16 maanden nooit onder de 45. In de afgelopen 40 jaar hadden grondstoffen na een ‘ondiepe’ bodem voor de ISM de neiging om in het daaropvolgende jaar met gemiddeld 20% te stijgen. Na het dieptepunt in november 2023 zijn grondstoffen tot nu toe 5% gestegen. Daarentegen hebben wereldwijde aandelen met een stijging van 20% vanaf dat punt een enorme sprong gemaakt.

Ten tweede is er het vooruitzicht van een stagnerende desinflatie. Deze ondersteunt de vraag naar grondstoffen als afdekking tegen de inflatie die de wereld de afgelopen twee jaar in de ban heeft gehouden. Robeco’s jaarlijkse outlook voorziet in de editie voor 2024 een einde aan de ‘vlekkeloze desinflatie’, omdat de laatste stap om de inflatie terug te brengen van 3% naar 2% voor centrale banken vaak de moeilijkste is.

Tot nu toe lijkt het goed te gaan. “De Amerikaanse inflatie is tot nu toe dit jaar een positieve verrassing. De Amerikaanse Citi Inflation Surprise Index zit weer in de zwarte cijfers en we denken dat die waarschijnlijk binnenkort wordt gevolgd door de samengestelde G10-index”, aldus Van der Welle.

“Bij de start van 2024 bleef de groei van het reële beschikbare inkomen 1,5% hoger dan de arbeidsproductiviteit, wat het desinflatoire proces in de Verenigde Staten (VS) mogelijk vertraagt.”

“Bovendien zijn de financiële voorwaarden versoepeld, terwijl de geldgroei op een dieptepunt zit. Positieve inflatieverrassingen binnen de G10 vallen meestal samen met een positief resultaat voor grondstoffen. Daarmee bewijzen grondstoffen een effectief afdekkingsmiddel te zijn tegen onverwachte inflatie, terwijl hun huidige lage correlatie (0,32) met de ontwikkelde aandelenmarkten het risico op verlies bij een verkoopgolf in aandelen enigszins compenseert.”

Ten derde is een beperking in het aanbod dat vereist is om aan de groeiende vraag te voldoen op termijn gunstig voor de prijs. “We verwachten dat de situatie bottom-up verbetert als het aanbod op diverse grondstoffenmarkten onder druk blijft staan en er op middellange termijn waarschijnlijk fysieke krapte ontstaat”, aldus Van der Welle. “De micro-fundamentals ondersteunen dus in toenemende mate een positieve kijk op grondstoffen.”

“Er is voortdurend sprake van beperkingen in de olieproductie door OPEC+. Voor metalen is het aanbod vanuit de mijnen matig. Hier zien we nog steeds neerwaartse risico's door achterblijvende kapitaalinvesteringen, droogte, zware loononderhandelingen in Latijns-Amerika en stroomuitval in Zuid-Afrika.”

“Bovendien kunnen aanbodrisico's als gevolg van onrust rond Israël/Iran, de Amerikaanse verkiezingen in november en een mogelijk Russisch zomeroffensief in Oekraïne ook de geopolitieke risicopremie verhogen in de grondstoffenprijzen.”